Relacje zrównoważonego rozwoju
Miasta zawszy były mniej lub bardziej powiązane z otaczającymi je miejscowościami. Miasta zleżały od zaopatrzenia ze wsi, wsie korzystały z usług miast. Współcześnie te współzależności nabierają nowych wymiarów i kształtów. Problemy miasta czasami tkwią na wsi, a problemy wsi w mieście. Co jednak ważniejsze, rozwiązania problemów wsi są często w miastach, a wyzwania przed jakimi stają miasta mogą znajdować swoje odpowiedzi na wsi. Wsie, zwłaszcza podmiejskie, stały się atrakcyjnym miejscem zamieszkania, ale miasta, z kolei, są bardzo ważnym i coraz częściej wybieranym miejscem pracy dla mieszkańców wsi. Relacje wieś – miasto, w większości przypadków, nie mają już charakteru podporządkowania (dominacja interesów miast). Mieszkańcy miast dostrzegają też i doceniają wiele dóbr publicznych (przyrodniczych, krajobrazowych, kulturowych i innych) dostarczanych przez obszary wiejskie.
Mądre zarządzanie owymi współzależnościami może przynosić wzajemne korzyści społeczne
i ekonomiczne oraz podnosić jakość życia mieszkańców regionu. Nie jest to łatwe ze względu na pokusę silnego, dużego miasta do dyktowania warunków współpracy, przede wszystkim dla własnej korzyści. Powściągnięcie tej pokusy daje szansę na współpracę, w której każdy wygrywa. Nie ma uniwersalnego przepisu, ale warunkiem sukcesu jest autentyczne zaangażowanie się uczestników partnerstwa w realizację założonych celów. Takie podejście znakomicie wpisuje się w ekonomię wartości, która jest swoistym kierunkiem myślenia o zrównoważonym rozwoju.
Jest wiele przykładów korzystnych relacji w tej dziedzinie w Europie, jest ich też wiele w Polsce. Warto je pokazywać, warto o nich rozmawiać i uczyć się od innych, warto poszukiwać lepszych i doskonalić sprawdzone formy współpracy. Temu celowi będzie służyła konferencja „Wieś-Miasto Relacje zrównoważonego rozwoju”.
≡